Leven met een onduidelijk perspectief, hoe doe je dat?

Leven met onduidelijk perspectief: hoe doe je dat?

Stel je doelen dichtbij en haal je inspiratie uit je omgeving

Geen idee waar je op mag hopen

Het leven in deze corona tijden wordt door velen als zwaar beschouwd. Belangrijk element daarvan is het onduidelijke perspectief. Wij kunnen best leven met wat ongemak (thuiswerken, niet uitgaan, weinig sociaal contact) als je maar wist dat de duur beperkt is en dat het daarna weer wordt zoals je gewend was. Maar daar wringt het nu juist: er is geen duidelijk perspectief op verbetering. Alle routekaarten of dashboards van de regering ten spijt: als gewone burger heb je eigenlijk geen idee waar je op mag hopen – laat staan waar je op mag rekenen. Geen uitzicht op een wintervakantie, een mooi kerstdiner, een bezoek aan het stadion voor een wedstrijd van je favoriete club. Geen diner met vrienden, geen concert of theater, geen etentje in dat nieuwe restaurant – er is niets concreets om je op te verheugen.
Ook zakelijk belemmert ons het gebrek aan perspectief. Die nieuwe investering die op de lange baan geschoven is, het nieuwe project waar je je tanden in wilde zetten, een nieuwe klant die nu niet durft toe te happen – allemaal bronnen van energie die je nu kwijt bent.

Ontreddering

Hier zijn wij als burgers van het vrije westen, als producten van de verlichting, slecht voor toegerust. Individuele zelfvervulling ligt voor velen in het behalen van doelen, materieel of immaterieel. Het stellen en nastreven van doelen ligt in ons wezen besloten. Als daar een streep door wordt gehaald voelen wij ons ontredderd. Wij zijn u eenmaal geen Boeddhisten die getraind zijn in het leven in het hier en nu. Wat te doen?
Je zult je tevreden moeten stellen met doelen die dichtbij liggen. Binnen bereik en binnen je eigen macht. Wen eraan dat je het verdere liggende doel niet kunt zien en haal je voldoening uit het werken naar je dichterbij liggende doelen.

Leven in het hier en nu

En waar komt dan die inspiratie vandaan? Uit jezelf, uit je dagelijkse leven en dagelijkse omgeving. Dat lijkt kinderachtig, maar het is een hele opgave. Je geest dwingen niet in het verleden of toekomst te verkeren, maar in het hier en nu. Ziedaar de uitdaging. Het goed verrichten van de taken die er wél zijn. Het stellen van haalbare doelen die dichtbij liggen. Niet groots en meeslepend, maar nu juist broodnodig.
Je doelen liggen in de tijd dichtbij – zoek je inspiratiebronnen ook dichtbij! Als je anders kijkt zijn er tal van onbenutte mogelijkheden: de bestaande klant waar je nu eens dieper en breder mee in gesprek kunt raken – en misschien nieuwe kansen mee ontdekt. Het project waar je geen tijd voor had en dat in je la bleef liggen. De oude vriend die je verwaarloosd hebt en met wie je de vriendschap kunt herontdekken. Allemaal bronnen van energie die zó bij de hand zijn.

Een blijvende les

Het is een uitdaging waar kansen in besloten liggen. De kans om de rusteloosheid die velen van ons drijft om steeds maar weer nieuwe doelen te stellen nu eens goed en wel achter ons te laten. Om ons tevreden te stellen met wat er al om ons heen is. Daar voldoening uit leren putten. Het zou een blijvende les van deze crisis kunnen zijn.

 

Ik ben Jan Quist, oprichter van QUIST Executive Coaches. Al meer dan 22 jaar begeleid ik executives uit het bedrijfsleven bij transities in carrières of leiderschap.

Dit bericht verscheen eerder op LinkedIn.